Eerlijk delen
Door: Annelieke Duker
Blijf op de hoogte en volg Annelieke
18 Januari 2013 | Kenia, Nanyuki
Mijn ouders hebben mij, zoals ouders dat betaamt, opgevoed dat je alles altijd eerlijk moet delen; pannenkoeken, mama’s aandacht, en de achterbank van de auto. Zodra je het Jeugd Journaal een beetje kan begrijpen, leer je echter al snel dat je ouders wel hun best hebben gedaan, maar dat eerlijkheid een grote illusie is. Totdat het moment daar is, minimaal 15 jaar nadat je de laatste aflevering van het Jeugd Journaal hebt gezien, en je in een Maasai dorp in Kenia belandt en de desillusie weer een illusie wordt, of een desdesillusie?! Begin december had ik met de vrouwengroep afgesproken dat ze een hek gingen bouwen om het terrein waar de kas gaat komen. Dat zou er binnen 2 weken staan, riepen ze enthousiast. Twee weken later kwam ik vol goede moed terug en zag tot mijn grote verbazing flarden van hekken rondom het terrein uit de grond steken. De dames legden mij uit dat de groep deelneemsters aan het project wat gekrompen was omdat niet iedereen het zag zitten om zoveel werk te steken in het verbouwen van tomaten (of ze vinden mij gewoon niet aardig, dat kan ook). De groep is geslonken van 20 naar 12 vrouwen, wat op zich geen probleem vormt, ware het niet dat ze de bouw van het hek in 20 gelijke stukken hadden verdeeld en elke deelneemster haar stukje zou opzetten. Het resultaat: 8 enorme gaten in het hek, en 12 vrouwen met de handen in hun haar. Op zo’n moment moet ik erg m’n best doen om niet gigantisch in de lach te schieten, want de kwestie was uiteraard bloedserieus. Over een paar weken ga ik terug om te zien of ze mijn suggesties hoe het op te lossen hebben overgenomen; de omtrek van het hek iets kleiner maken en de dan nog overgebleven gaten weer opnieuw eerlijk te verdelen onder hun 12-en. Daar zit je dan uren voor op de motor, en ik hoop dan ook dat mensen iets meer begrip krijgen voor het feit dat ontwikkelingssamenwerking niet van de ene op de andere dag gepiept is.
Volgende maand gaan de water management trainingen aan 2 communities van start. Om subsidie te krijgen moest ik ook in een ander dorp te training opzetten dat in een andere county ligt, heerlijk die bureaucratie! Dus daar ging Annelieke op de motor naar het andere dorp om te inventariseren of er uberhaupt wel een probleem was met het watercommittee. Dat blijkt er wel degelijk te zijn, of beter gezegd, ook hier is weer sprake van een committee op papier dat geen flauw idee heeft hoe een gebroken pijp te repareren of hoe zichzelf beter te organiseren om zelf hun watervoorziening op orde te krijgen. Donoren bedankt voor de infrastructuur zonder enige aandacht voor de mens erachter! Dus nu hard aan de slag om de trainingen goed voorbereid tegemoet te gaan en ze voor de naderende verkiezingen af te ronden.
Verder heb ik heerlijke kerstvakantie gehad met Ronald. De week fietsen op Zanzibar was geweldig. Van onze boeking was eerst totaal geen sprake, maar zoals alles in Afrika, komt alles altijd goed en hebben we in de zinderende hitte een prachtige tocht over het spice eiland gemaakt. Ik voelde me ietwat kneus bij onze gids Juma; hij was geselecteerd voor de Olympische Spelen en tot 2 keer toe ‘Kili-man’; een wedstrijd waarbij je eerst de Kilimanjaro moet beklimmen, dan 200km uphill racen in 1,5 dag en dan als toetje nog ff een marathon rennen… Daarachter fietste ik, die al 6 maanden geen fiets had aangeraakt en van hardlopen was de laatste maanden ook bar weinig gekomen. Desalniettemin heb ik erg genoten van een weekje actie in mijn benen. Naast het mountainbiken over stomend asfalt en modderige hobbelpadjes door jungle dorpen, rijstvelden en duinen, hebben we heel effectief op het strand gelegen, gesnorkeld, in de jungle gewandeld, strandwandelingen gemaakt bij volle maan, en een specerijen farm bezocht. Ik dacht altijd dat dolfijnen tours niks voor mij waren; het idee om met rood-geblakerde malloten op een gammel bootje in de verte te turen naar twee vinnen, trok mij nooit erg. Maar ik moet toegeven dat snorkelen tussen de dolfijnen wel een heel bijzondere ervaring was, zeker toen gezinnetje Flipper recht op me af kwam peddelen, erg mooi.
In het nieuwe jaar zijn we naar Samburu park geweest, waar mijn Kenia doel is bereikt: ik heb eindelijk de voltallige big 5 gezien! Showgirl luipaard lag prachtig in een boom te hangen terwijl alle aanwezige auto’s in het park zich om haar heen verzamelden.
Terug in Nanyuki bleek de verkiezingsstrijd flink losgebarsten, het lijkt alsof iemand met een centrifuge vol lijm heeft gespeeld en vervolgens campagneposters heeft rondgestrooid. Vooral de kleur rood van meneer Kenyatta overheerst in deze omgeving. Ja dat is die meneer die in Den Haag wordt verwacht in april voor het geweld dat hij 5 jaar geleden bij de verkiezingen veroorzaakt zou hebben. Nu is hij met zijn toenmalige aartsrivaal in de ‘Jubilee’ coalitie gestapt. Er valt weinig te ‘jubilee-en’ als je het mij vraagt want zijn coalitiegenoot stapt in april ook in het vliegtuig naar Den Haag, althans dat is te hopen. Nog een week of 6 te gaan voordat de gehele landelijke en regionale politiek wordt omgeschud. Over eerlijk gesproken… Wellicht kunnen de vrouwen van mijn kasproject de (voornamelijk) heren in Nairobi nog wat leren over hoe de zetels te verdelen.
Hasta la pasta!
x Annelieke
PS. Wie op de foto van de eenzame olifant de vogel ontdekt en mij als eerste een mailtje stuurt, krijgt van mij een biertje als ik terug ben in NL :-)
Volgende maand gaan de water management trainingen aan 2 communities van start. Om subsidie te krijgen moest ik ook in een ander dorp te training opzetten dat in een andere county ligt, heerlijk die bureaucratie! Dus daar ging Annelieke op de motor naar het andere dorp om te inventariseren of er uberhaupt wel een probleem was met het watercommittee. Dat blijkt er wel degelijk te zijn, of beter gezegd, ook hier is weer sprake van een committee op papier dat geen flauw idee heeft hoe een gebroken pijp te repareren of hoe zichzelf beter te organiseren om zelf hun watervoorziening op orde te krijgen. Donoren bedankt voor de infrastructuur zonder enige aandacht voor de mens erachter! Dus nu hard aan de slag om de trainingen goed voorbereid tegemoet te gaan en ze voor de naderende verkiezingen af te ronden.
Verder heb ik heerlijke kerstvakantie gehad met Ronald. De week fietsen op Zanzibar was geweldig. Van onze boeking was eerst totaal geen sprake, maar zoals alles in Afrika, komt alles altijd goed en hebben we in de zinderende hitte een prachtige tocht over het spice eiland gemaakt. Ik voelde me ietwat kneus bij onze gids Juma; hij was geselecteerd voor de Olympische Spelen en tot 2 keer toe ‘Kili-man’; een wedstrijd waarbij je eerst de Kilimanjaro moet beklimmen, dan 200km uphill racen in 1,5 dag en dan als toetje nog ff een marathon rennen… Daarachter fietste ik, die al 6 maanden geen fiets had aangeraakt en van hardlopen was de laatste maanden ook bar weinig gekomen. Desalniettemin heb ik erg genoten van een weekje actie in mijn benen. Naast het mountainbiken over stomend asfalt en modderige hobbelpadjes door jungle dorpen, rijstvelden en duinen, hebben we heel effectief op het strand gelegen, gesnorkeld, in de jungle gewandeld, strandwandelingen gemaakt bij volle maan, en een specerijen farm bezocht. Ik dacht altijd dat dolfijnen tours niks voor mij waren; het idee om met rood-geblakerde malloten op een gammel bootje in de verte te turen naar twee vinnen, trok mij nooit erg. Maar ik moet toegeven dat snorkelen tussen de dolfijnen wel een heel bijzondere ervaring was, zeker toen gezinnetje Flipper recht op me af kwam peddelen, erg mooi.
In het nieuwe jaar zijn we naar Samburu park geweest, waar mijn Kenia doel is bereikt: ik heb eindelijk de voltallige big 5 gezien! Showgirl luipaard lag prachtig in een boom te hangen terwijl alle aanwezige auto’s in het park zich om haar heen verzamelden.
Terug in Nanyuki bleek de verkiezingsstrijd flink losgebarsten, het lijkt alsof iemand met een centrifuge vol lijm heeft gespeeld en vervolgens campagneposters heeft rondgestrooid. Vooral de kleur rood van meneer Kenyatta overheerst in deze omgeving. Ja dat is die meneer die in Den Haag wordt verwacht in april voor het geweld dat hij 5 jaar geleden bij de verkiezingen veroorzaakt zou hebben. Nu is hij met zijn toenmalige aartsrivaal in de ‘Jubilee’ coalitie gestapt. Er valt weinig te ‘jubilee-en’ als je het mij vraagt want zijn coalitiegenoot stapt in april ook in het vliegtuig naar Den Haag, althans dat is te hopen. Nog een week of 6 te gaan voordat de gehele landelijke en regionale politiek wordt omgeschud. Over eerlijk gesproken… Wellicht kunnen de vrouwen van mijn kasproject de (voornamelijk) heren in Nairobi nog wat leren over hoe de zetels te verdelen.
Hasta la pasta!
x Annelieke
PS. Wie op de foto van de eenzame olifant de vogel ontdekt en mij als eerste een mailtje stuurt, krijgt van mij een biertje als ik terug ben in NL :-)
-
18 Januari 2013 - 21:11
Irene:
He Annelieke,
Je hebt je roeping als columnist gemist! Erg boeiend wat je ook deze keer weer te melden en bespiegelen hebt.
Dat slaapkameruitzicht maakt trouwens vast een deel van de desdesillusies goed, of niet?
Veel plezier en mooie momenten gewenst met de pap en de mam en tot Skyps?
Liefs,
Irene
-
18 Januari 2013 - 23:57
Charlotte:
Jemig Anneliek, wat heerlijk om te lezen over je belevenissen! En vooral je werk belevenissen!!! RESPECT. haha kan mij wel voorstellen dat je je lachen in moest houden met 12 stukken hek en hier en daar gaten van de vrouwen die bedacht hadden uit de groep te stappen. Tja OS is zo simpel nog niet.. haha ik zie het tafereel gewoon helemaal voor me!! Geniet van alles daar en super stoer dat je daar lekker op je motor kan rondcrossen! xx
-
19 Januari 2013 - 09:26
Gerdi Hartgerink:
Leuk om weer zo'n uitgebreid verslag te lezen! -
19 Januari 2013 - 12:30
Wouter:
Ha Annelieke,
Mooi dat je het naar je zin hebt en dat je genoten hebt van je vakantie. Die vogel zit volgens mij op een schaduwrijk plekje tussen de poten van die olifant, kan dat?
Liefs,
Maartje, Wouter en Nora
PS: Nog bedankt voor je kaart uit Kenia, gaaf hoor! -
19 Januari 2013 - 15:24
Maaike:
Geweldig verhaal weer: erg amusant om te lezen. Veel plezier weer/nog! -
20 Januari 2013 - 17:07
Jos En Martha:
Hoi Annelieke,
Weer een leuk verslag, we genieten daar wel van. Leuk dat je ouders er nu ook zijn en doe de groeten van ons. Veel plezier verder en doe voorzichtig.We hebben gisteravond lekker tapa's gegeten met Ronald, Susan en Sandra en als je terug bent doen we het een keer over. -
20 Januari 2013 - 17:08
Gert-Jan De Maagd:
De vogel zit ergens onder het irritante pop-up venster van de Belastingdienst.
groetjes,
GJ -
20 Januari 2013 - 23:37
Robin:
Ook dit hoofdstuk weer in 1 adem uitgelezen. Meer gat dan hek op de fotoo, wordt vervolgd. Eenzame olifant ? Hoezo, heb wel twee vreemde vogels met insektenogen gezien,
Ga zo door Annelieke, gr Ro
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
