Chocoladeletters, peper en democratie

De ‘short rains’ zijn hier inmiddels losgebarsten, wat reizen naar de dorpen een stuk moeilijker maakt. Ik dacht slim te zijn en een weekje naar Nederland te vluchten, maar uiteraard was het ook daar bagger weer. Erg leuk om mijn neefje, familie, Ronald en vrienden te zien, en oh wat heb ik heerlijk gegeten.

Terug in Nanyuki heb ik mijn collega’s verblijd met chocoladeletters. Of ze echt blij waren, valt te bezien, want de reactie van één van mijn collega’s was: “So you want us to eat ourselves?” Hihi, zo had ik het nog niet bekeken.
Onder het gesmikkel door heb ik ze de traditie van onze Goed Heiligman wijsgemaakt. En als je het dan zo vertelt in een Keniaans perspectief, wordt het ineens toch echt een raar verhaal: Er komt een man met een lange baard elk jaar vanuit Spanje op een gammele boot naar Nederland (in december nota bene) om vervolgens op zijn witte knol cadeautjes en een enkele bos brandhout door schoorstenen (waar dienen die voor?!) te gooien, en tegelijkertijd bakjes water en wortels op te vissen. En dan loopt er een aantal van die zwarte mensen mee met broeken uit het jaar nul, en gekke bonte veren op hun hoofd… Het was dan ook enigszins surrealistisch om de les cultuurhistorie af te sluiten met Sinterklaas kapoentje op Youtube terwijl m’n collega’s in het Maasai grapjes maakten en Mt.Kenya achter ons in de wolken verdween.

Werk gaat deels goed, deels minder. We hebben geld gekregen om kassen te bouwen, een boeiende onderneming om dat allemaal georganiseerd te krijgen. En ik vorder stapje voor stapje in het verbeteren van het management en opzetten van een onderhoudssysteem voor het water project in Leparua. Ik heb nu zowaar een consultant en een andere NGO bereid gevonden om me te helpen. Ik hoop echt dat dat lukt en dat het niet alleen mooie woorden zijn. Ik werk met een aantal mensen die wel gedreven zijn, maar duidelijk niet iedereen. Want ik ben dan misschien niet de enige die víndt dat er iets zou moeten veranderen, maar het is wel zoeken naar anderen die daadwerkelijk iets willen dóen om zaken te veranderen. Ik zou dan ook willen dat de water committee zelf wat meer peper in hun kont zou doen, maar helaas. Laat ik dan in ieder geval maar die peper gaan regelen :-). En ja, als dan vervolgens een vrouw mij bij de arm grijpt en hoopvol vraagt of ik alsjeblieft iets aan haar watervoorziening kan doen, dan kan ik toch maar één ding doen, en dat is mijn stinkende best.

In een ander dorp willen ze nog steeds alleen maar dat ik mijn rijke vrienden (hallo, waar zijn jullie?) aanschrijf om centen te regelen, dat schiet dus niet erg op. Daar gaat m´n baas zich nu wel meer mee bemoeien want blijft een beetje een lamlendig zooitje. Vooral daar speelt het dilemma hoe lang zelf door te gaan als de rest niet wil.

Motorrijden blijft leuk, over hobbelwegen en door olifantenbossen, en op het asfalt testen hoe hard hij kan downhill :-) (wees gerust, niet zo hard). Hoewel m’n motor er niet helemaal geschikt voor is, kan ik het niet laten om af en toe mensen achterop te nemen. Je kunt moeilijk zeggen; ga jij maar lekker die 20km lopen, ik zie je daar wel, doei! En het levert bovendien dolle pret en niet alledaagse tafereeltjes op: een mzungu vrouw met een Maasai man achterop, scheurend langs/door kuddes kamelen, koeien, geiten, zebra’s en grazende neushoorns.

Helaas is het de afgelopen weken op meerdere plekken in Kenia wat onrustig geweest. Niet geheel toevallig, want de registratie van de kiezers voor de verkiezingen in maart zijn begonnen. En dat doet vermoeden dat er wel wat partijen zijn die er baat bij hebben dat mensen hun woonplaats ontvluchten zodat ze zich niet kunnen registreren. Een paar honderd km ten noorden van Nanyuki waren gevechten tussen Turkana en Samburu. Dat speelt al ik weet niet hoe lang, alleen leek het nu te escaleren nadat er tientallen politieagenten zijn vermoord. Vreselijk natuurlijk, maar helaas doet een politie commissaris dan uitspraken als: “de daders moeten zich klaar maken te sterven.” Fijn dat de politie voor rechter gaat spelen, democratie is dan ver te zoeken. En dan kun je je afvragen waarom een zo compleet andere samenleving überhaupt democratisch zou moeten worden. Maar de ‘democratische’ instituties zijn er wel, dus laten we ze dan ook aub zo inrichten dat ze elkaar aanvullen in plaats van kapot maken en misbruik van de verworven macht kunnen maken.
Overigens is het leger nu richting Turkana gegaan en word de pers geweerd, dat voorspelt niet veel goeds.

Hier in Nanyuki is er gelukkig niks aan de hand, ik hoop dat iedereen z’n hoofd erbij houdt en de verkiezingen rustig verlopen. Wel erg boeiend om dit circus vol electorale grootspraak te volgen. Er worden voortdurend coalities gevormd en gebroken, de polls vliegen je om de oren en er werd laatst in de krant opgeroepen om, geïnspireerd op de verkiezingen in de VS, op onderwerpen te debatteren, coalities te vormen en te gaan stemmen. In plaats van op poppetjes. Geniaal idee!

Verder is er een nieuwe ‘Marriage Bill’ in de maak, waarbij er voor ongetrouwde samenwonende stellen dezelfde rechten als voor getrouwde stellen krijgen. Als je langer dan een half jaar samenwoont, word je geregistreerd als getrouwd. Ongehuwde vrouwen krijgen daardoor meer rechten mbt kinderen en eigendom. Wel bizar, in Nederland kun je je dit niet voorstellen, daar kies je bewust of je trouwt, samenwoont of een partnerschap aan gaat. Het zal de positie van vrouwen wel kunnen verbeteren in de rechtzaal, maar de relatie met de man verandert natuurlijk niet van de ene op de andere dag.
Of de nieuwe wet erdoor komt is maar de vraag, er is veel weerstand binnen het parlement. Kritiek is dat de wet mannen zou vastzetten in relaties terwijl ze eigenlijk niet willen binden, yeah right… Ook komt er juist kritiek dat vrouwen niet zo slachtoffer moeten spelen maar hun eigen keuzes maken. In de ideale wereld wel ja, maar geldt nog maar voor een kleine hoogopgeleide toplaag. Dus ik ben er niet helemaal uit wat ik er van moet vinden.

In de weekenden heb ik weer veel leuke tripjes gemaakt, waaronder een weekendje in Il Ngwesi met een aantal mede VSO-ers, erg tof. En ik heb een nieuwe Swahili docent gevonden; een clown en tevens goede docent, dus deze keer ben ik hoopvol dat ik er ook daadwerkelijk iets van leer.

X Annelieke